O kanale Qdi’ego na YouTube, na którym możecie obejrzeć m.in. „Historię Gier PlayStation”, wspominałem już jakiś czas temu na Strefie. Wówczas nie wiedziałem zbyt wiele o samym autorze tego kanału, poza tym, że ma podobną pasję jak ja, tylko realizuje ją w zupełnie innej formie. Z racji tego, że Qdi od czasu do czasu aktywnie udziela się na naszym forum i promuje również Strefę w swoich filmikach poświęconych grom na PlayStation, postanowiłem się w jakiś sposób zrewanżować i stworzyć specjalną podstronę na której możecie znaleźć bezpośrednie odnośniki do wszystkich odcinków „Historii Gier PlayStation” tworzonej przez Qdi’ego. Mam nadzieję w ten sposób użytkownicy Strefy niekoniecznie znający ten kanał z YT będą mogli na niego łatweij trafić. Przy okazji poprosiłem Qdi’ego aby napisał parę słów o sobie i przybliżył nam swoją działalność, o której możecie przeczytać poniżej.Coś o sobie: Cześć, nazywam się Paweł i mieszkam w małym mieście Borkowie na Pomorzu. W tym roku (2015) skończyłem 29 lat. Część z Was może mnie kojarzyć z serii filmów na YouTube, gdzie głównie zamieszczam recenzje gier wydawanych na PlayStation 1. Jestem na ogół bardzo spokojnym człowiekiem, wręcz nieśmiałym na początku. Muszę się przyzwyczaić do nowych ludzi, żeby móc normalnie funkcjonować. Jak jestem wśród „swoich” bawię się najlepiej i czasem nawet rozkręcam imprezę. Czasami bywam egoistą, ale to z powodu mieszkania samemu przez kilka lat. Jestem też leniem, co można czasami zaobserwować przy częstotliwości ukazujących się filmów. Patrzę na świat i całe jego otoczenie okiem realisty, przez co wszelakie bóstwa są mi obojętne i nie utożsamiam się z żadnym z nich. Wszelkie spory staram się rozwiązywać i nie cierpię niedopowiedzeń i obrażania się. No to tak pokrótce o mnie, żeby nie przeciągać.Growe doświadczenia: Żeby zrozumieć dlaczego zajmuję się grami z „szaraczka” trzeba by cofnąć się do późnych lat 90’tych, kiedy to rodzice w końcu kupili mi konsolę… PlayStation 1. Ilość gier ogranych w tamtych latach była spora, ale nie udało mi się uruchomić, albo skończyć większości. Po pewnym czasie otrzymałem komputer, z którym żyłem w związku do czasów studiów. Na tych studiach kolega przypomniał mi o PlayStation i namówił do zakupu dwójki (zaznaczam że na rynku w tym czasie była już PS3). Dzięki niemu zagrałem w świetne God of War I i II, Gran Turismo 4, Champions of Norrath i Dragon Ball Z Infinite World. W te gry zagrywałem się godzinami i zacząłem sobie przypominać starsze tytuły z „szaraczka”, co zrodziło poszukiwanie kontynuacji. Epizod z PlayStation 3 zacząłem jakieś 4 lata temu, kiedy to znajomy z pracy sprzedał mi ją za dość niską cenę. To był moment kiedy w 100% przeniosłem się na konsolę. Od tamtej pory nazbierało się około 200 gier na PS1, około 100 na PS2, około 150 na PS3 i 11 na PS4. W zeszłym roku poszedłem o krok dalej i w moim pokoju pojawiła się również konsola konkurencji, Xbox One, która zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. No i żeby już kończyć chwalenie się sprzętem, to powiem jeszcze, że w tym roku zostałem również posiadaczem pierwszego Xbox-a.Początki „Historii Gier PlayStation” Skąd wziął się pomysł na kanał? Wystarczyło zamiłowanie do gier i kinematografii, zbyt dużo wolnego czasu i chęć stworzenia czegoś nietypowego (na polskim YT). Uświadomiłem sobie, że mam gry, ochotę na nagranie i bardzo skromny arsenał sprzętowy do nagrywania. We wrześniu 2013 zrodził się pomysł na utworzenie kanału na YT poświęcony grom. Tylk,o że jakie gry? Nowe? Sprawdziłem recenzje i okazało się że jest tego multum i „wybicie się” będzie piekielnie trudne. No to może gry z PS2? Nie ma tego dużo, ale jest to konsola która jest jeszcze młoda i się nie postarzała do tego stopnia, coś starszego może? Gier z NES’a, Pegasusa, Atari nie chciałem się chwytać, bo nie miałem styczności z nimi na tyle żeby móc się teraz o nich wypowiadać, no i te sprzęty ciężko zdobyć. No to może PlayStation 1? Wchodzę na YouTube i nie widzę polskich recenzji, mało kto zajmował się grami z szaraczka, a jak się ktoś znalazł to były to gry które każdy zna… W tym momencie pojawił się TEN pomysł. Stworzę kanał poświęcony grom na PSX… albo nie! Poświęcony wszystkim grom na PSX! I do tego ukazującym się po kolei! Tak przez miesiąc gromadziłem informacje o premierach gier na PSX i tworzyłem listę wszystkich gier wydawanych na świecie od 1994 do 1995 i zacząłem skupować po kolei każdą w rozsądnych cenach. W listopadzie dopiero zabrałem się za nagrywanie pierwszego materiału. Film nagrywałem PlayStation Vita, przy jednej lampie z parasolką. Pierwsza próba wydała mi się strasznie sztuczna, sztywna no i tragiczna. Podejście drugie, nagrałem, ale okazało się że nie włączyłem mikrofonu. No to do trzech razy sztuka, udało się. Nie jestem do końca dumny z tego pierwszego odcinka, bo nie byłem przyzwyczajony do gadania do kamery. Jakość tego filmu jest tragiczna i jestem tego świadom. Tekst również nie wypada za dobrze. Najważniejsze że nagrałem pierwszy odcinek i 23 listopada 2013 pojawił się on w sieci. Nie zrobił on dużej furory, bo aktywność była zerowa, ale czemu się dziwić.Rozwój kanału (techniczny): Od czwartego odcinka przeniosłem się już na stary aparat kompaktowy który nagrywał w 480. W następnych odcinkach pojawiła się druga lampa z parasolką. Pojawił się też krótki epizod z lustrzanką Canon 550, ale niestety zwróciłem go, ponieważ miał wadę techniczną. Kupiłem wtedy zwykły aparat kompaktowy który towarzyszy mi do dzisiaj i nagrywa w 1080. W między czasie zmieniłem lampy z parasolkami na dwa softboxy, kupiłem mikrofon, statywy i greenscreen. Przez rok zrobiłem bardzo duży krok jeżeli chodzi o technikalia, ale również strefa merytoryczna poprawiła się znacznie. O czym może świadczyć zwiększona aktywność widzów, z czego jestem oczywiście bardzo zadowolony, bo teraz wiem że ktoś to ogląda.(lekka) Zmiana kontentu: Czy pomysł okazał się dobry, czy był to strzał w dziesiątkę? Niestety nie, bo ludzie nie znają 90% gier które do dnia dzisiejszego opublikowałem, więc ilość widzów jest bardzo niska. To był również jeden z argumentów żeby zmienić trochę zasady publikowania filmów. Z powodów bardzo dużych kosztów jakie generuje zakup bardzo rzadkich gier, gdzie gra o puzzlach z Japonii potrafi kosztować nawet 30 dolarów. Postanowiłem wstrzymać się z zakupem i zacząć recenzować gry, które już posiadam. Są to w większości gry europejskie i znane ludziom. Tak też pojawił się Dragon Ball Z Ultimate Battle i Destruction Derby, a w przyszłości zawitają takie gry jak Lemmingi 3D, Street Fighter The Movie, Mortal Kombat 3, Wipeout i inne. Zakładam że ta forma programu, obudzi ciekawość widzów i będzie ich jeszcze więcej.Poza „Historią Gier PlayStation”: Poza typowymi recenzjami starych gier, zajmuję się również grami nowymi. By usprawnić kontakt z widzami, tworzę też FAQ, gdzie odpowiadam na ich pytania. Seria „W przerwie” jest o wszystkim i o niczym, gdzie pokazywałem jak usunąć klej z pudełek jak i nagrałem krótki filmik gdzie ktoś jest pod moim łóżkiem. Kto? Zobaczcie sami. Zamieszczam tam również unboxingi, na razie pojawił się tylko ten z Xbox One, ale jest najczęściej wyświetlanym filmem na moim kanale (też mnie to bawi). Planuję w przyszłości wrzucać tam inne dziwne filmy. Można u mnie na kanale znaleźć też skróty najlepszych momentów z moich streamów (Wysokie Światła – Highlights), gdzie przechodzę gry z PS1 (Syphon Filter, Tomb Raider 2 i Abe). I niedawno uruchomiłem kolejny projekt „Z grą przez generacje” gdzie pokazuję jak dana seria gier się zmieniała przez naście lat. Na celowniku mam teraz serię Need for Speed.Tworzenie odcinka: Na każdy film poświęcam prawie cały dzień, nie licząc oczywiście godzin spędzonych przed samą grą. Na początku rodzi się w mej głowie pomysł, w jakim klimacie opowiem o grze. Powstaje pseudo scenariusz, gdzie zapisuję wszystkie pomysły i ciekawe teksty. Robię to tylko dlatego że od powstania scenariusza do momentu nagrania mija czasami miesiąc. Najłatwiej i najprościej jest nagrać materiał, co trwa: przed kamerą od 10 do 40 minut, przed mikrofonem średnio 10-15 minut. Montaż jest najprzyjemniejszy ale najbardziej zajmujący, gdzie zebrać muszę dodatki, wstawki itd. 10 minutowy odcinek renderuje się (zapisuje) około 30-40 minut. Po zakończeniu uruchamiam film i staram się wyłapać błędy, jak takie znajduję to od razu poprawiam, a jak jest ok to zamieszczam na YouTube.Z czego jestem dumny?: Cieszyłem się jak dziecko z pierwszego „suba”, potem z 10, a jak miałem już 30 to mówiłem sobie że mam już pod sobą klasę która chce słuchać moich „wypocin”. Gdy było już 100 widzów, nie mogłem tego puścić cichaczem i stworzyłem TOP 30 moich gier dzieciństwa z PSX. Teraz, gdy jest Was aż 371! Jestem wniebowzięty i czekam aż pojawi się liczba czterocyfrowa! Jeżeli chodzi o odcinki, to najbardziej dumny jestem z tych, gdzie „coś” robię poza schematem. Chowam się do szafy z paczką zapałek, ukrywając się przed czymś i opowiadam o grze. Gdzie siedzę załamany ilością gier hazardowych i słyszę głosy. Gdzie pomaga mi „kamerzysta” który pomylił tryby REC z Pauzą i inne tego rodzaju. Jeżeli chodzi o najlepsze odcinki, to… to tak naprawdę trudno jest mi takie określić. Na pewno odcinek jubileuszowy, przy którym napracowałem się jak nigdy. Greenscreen, inny Jutuberzy (NRGeek, Bananowy Janek, Vaster, Cyber Marian, Arek Woźniak) i tona pracy przy montażu i nagrywaniu.Inne zainteresowania: Z wiekiem jest ich coraz mniej niestety. Kiedyś deskorolka, rower – wyczynowo, rysunek, pisarstwo, fotografia. Dzisiaj pozostały mi: kinematografia, muzyka i książka.FILM: Pierwszy film który stworzyłem był zmontowany w średniej szkole, był to czterominutowy filmik pokazowy z Maxa Payne na modzie z Matrixa. Później poszedłem o krok dalej i zacząłem w szkole nagrywać z kolegami imprezy szkolne i filmiki promocyjne. Potem próbowałem nawet aktorstwa w filmie kolegi. Na wyższej uczelni miałem pierwszy raz styczność z pisaniem scenariusza (wraz z kolegą). Film, który stworzyliśmy zajął pierwsze miejsce w konkursie szkolnym, a był to komedio-dramat (z naciskiem na komedie) osadzony w czasach II wojny światowej. Jedynej rzeczy której się tam nie tykałem, była reżyserka którą zajmował się kolega. Grałem w tym filmie chyba z 3 role, odpowiadałem za dźwięk, nagrywanie, montaż, efekty specjalne, kończąc na transporcie. Jeszcze pojawiły się dwa projekty na Imagine Cup i nakręcenie dwóch wesel. Jeżeli chodzi o filmy kinowe i seriale, to jestem wielkim fanem kina akcji, lub sci-fi czy komiksowych ekranizacji (First Blood, Gwiezdne Wojny, Terminator, Predator, Avengers, Strażnicy Galaktyki, Iron Man). Na kolejnym miejscu są horrory! (Hellriser, Obcy, Koszmar z ulicy Wiązów, Mama, Klątwa). A tak to lubię dobrą komedię, zagadkowy thriller, czy biografię. Dobrą bajką lub filmem animowanym też nie pogardzę (Transformers: The Movie, Mulat, Toy Story, Up, Wall-E). No i trzeba by wspomnieć o serialach, które również oglądam, ale nie spodziewajcie się polskich tytułów, no chyba że 13 Posterunek (przynajmniej trzy pierwsze sezony). Aktualnie oglądam takie jak Supernatural, Game of Thrones, The Big Bang Theory, Utopia. Nie będę się rozpisywał na ich temat, polecam każdy, bo są one kompletnie inne i każdy znajdzie coś dla siebie.MUZYKA: Jeżeli chodzi o muzykę, to interesuję się nią od małego. Miałem styczność z każdego rodzaju muzyką, najbardziej do mnie przemawia rock i heavy metal. Zresztą to widać na moich filmach. Miałem również krótką przygodę z gitarą elektryczną, basową i perkusją. Na gitarze elektrycznej uczyłem się sam i w ogóle mi nie wychodziło, a jak mój kolega pożyczył ode mnie gitarę na dwa dni i jak oddawał i zagrał mi System of a Down, dałem sobie spokój. Jak sześć strun to dla mnie za dużo, to sobie wymyśliłem gitarę basową. Gra jest tak łatwa, że aż czasem nudna, odstawiłem. Najdłuższy i najbardziej produktywny okres to ten z perkusją. Perkusja to jedyny instrument na którym potrafię grać! Serio! Może nie gram jak pro, ale też nie kaleczę instrumentu aż tak bardzo.KSIĄŻKA: Co się tyczy książek, to przez szkołę miałem okropny wstręt do tego medium. W drugiej klasie liceum, kupiłem pierwszą w swoim życiu książkę i było to „Diablo Dziedzictwo Krwi”. Po tej lekturze pochłonąłem resztę książek o Diablo, Warcraft-a, Strażników Płomienia i na tym zaprzestałem na chwilę. Z braku innych książek, pożyczyłem od siostry Harrego Potter (tak wiem, śmiejcie się) którego przygoda wciągnęła mnie zaskakująco mocno, aż strawiłem całość. Ostatni tom to jedyna książka którą zacząłem czytać po szkole i skończyłem ją nad ranem. SZOK! Po tym znalazłem bardzo mroczne zakamarki książek i odnalazłem autora Briana Lumleya, którego wykreowany świat jest moim zdaniem lepszy od Lovecrafta. Oczywiście wyłączam Cthulhu, z którym nie chcę zadzierać, on jest najpotężniejszy i zawsze na propsach. Lumley i jego wizja wampirów jest tak oryginalna i brutalna, że z taką się jeszcze nigdzie nie spotkałem, polecam gorąco Nekroskop! Jak widzicie miałem styczność z fantasy, horrorem, a poza tym sci-fi i Gwiezdne Wojny (krótki epizodzik). Aktualnie kończę przedostatni tom Pieśni lodu i ognia, który zwany jest potocznie Grą o Tron (tak się zwie serial HBO i pierwszy tom książki).To tyle jeśli chodzi o mnie. Pozdrawiam, Qdi.Klikając w poniższy screen można przenieść się do zbioru wszystkich odcinków „Historii Gier PlayStation” stworzonej przez bohatera dzisiejszego wpisu. Postaram się na bieżąco ją aktualizować.
