PlayStation Video CD SCPH-5903 to najbardziej rozbudowany multimedialnie model PlayStation, który oprócz odtwarzania płyt audio oraz nośników z grami, umożliwia również odtwarzanie plików wideo zapisanych w formacie Video CD (VCD). Format ten był swego czasu popularny w Polsce, przede wszystkim za sprawą filmów które stosunkowo często dołączano do prasy. Były to głównie adaptacje lektur oraz bajki dla najmłodszych. Format Video CD powstał w 1993 roku jako alternatywa dla kaset VHS. Jakość obu formatów plików wideo była dość zbliżona z tą różnicą iż filmy w formacie Video CD, zapisane na płycie CD, nie cierpiały na spadek jakości po kolejnych odtworzeniach, jak filmy zapisane na kasetach VHS. Na świecie format Video CD ze względu na swoje ograniczenia i stosunkowo szybkie pojawienie się standardu DVD nie cieszył się zbyt dużą popularnością, za wyjątkiem w zasadzie jednego regionu, a mianowicie południowo-wschodniej części Azji. To właśnie z myślą o posiadaczach konsoli w tej części świata Sony postanowiło przygotować specjalną wersję swojej konsoli – PlayStation Video CD.Nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, ale Sony nie było obecne na azjatyckim rynku od samego początku, oczywiście nie licząc Japonii, która z wiadomych względów traktowana była jako osobny region. W zasadzie oficjalna sprzedaż konsol PlayStation na azjatyckim rynku rozpoczęła się dopiero dwa lata po premierze konsoli w Japonii i ponad rok po jej debiucie w Europie oraz Ameryce. To właśnie mniej więcej w grudniu 1996 roku na tym terenie zadebiutował pierwszy model PlayStation o oznaczeniu SCPH-5003, który pojawił się w takich państwach jak Hong Kong (w zasadzie to nie państwo, a teren dzierżawiony wówczas przez Wielką Brytanię), Singapur, Tajlandia oraz Malezja. Konsola ta była odpowiednikiem japońskiego modelu SCPH-5000. Posiadała jedynie zmieniony zasilacz o zmiennym napięciu 110/240V oraz angielski bios. Oczywiście konsola posiadała blokadę regionalną i umożliwiała odtwarzanie gier jedynie w formacie NTSC-J. Podstawowy model PlayStation SCPH-5003 trafił do ponad 400 sklepów w tych państwach, a jego cenę startową ustalono na 1550 dolarów hongkońskich. Niestety debiut PlayStation SCPH-5003 na azjatyckim rynku nie do końca pokrywał się z dużymi aspiracjami Sony co do wyników sprzedaży, dlatego też firma postanowiła szybko coś zrobić by zachęcić jeszcze większą liczbę osób do zakupu swojej konsoli. Aby tego dokonać postanowiono wykorzystać fakt, że we wspomnianych wcześniej krajach ogromną popularnością cieszył się format Video CD. To właśnie przyczyniło się do powstania specjalnego modelu konsoli PlayStation, który bez żadnych dodatkowych adapterów umożliwiałby odtwarzanie filmów zapisanych w formacie VCD. Tak właśnie doszło do powstania zmodyfikowanej konsoli PlayStation SCPH-5003, która zyskała nowe oznaczenie SCPH-5903. Konsola PlayStation Video CD zadebiutowała w Hong Kongu, Singapurze, Tajlandii i Malezji w marcu 1997 roku w cenie 2580 dolarów hongkońskich, a więc była o ponad 1000 dolarów droższa niż standardowy model SCPH-5003. Z racji tego, że konsola pojawiła się w dość ograniczonym nakładzie i na egzotycznym rynku to niewątpliwie jest to jeden z najrzadszych modeli PlayStation, którego pod tym względem przebija chyba tylko model PlayStation wydany z okazji sprzedaży 10 milionowego egzemplarza tej konsoli. Jest to dość ciekawe, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę fakt, że w zasadzie łatwiej kupić deweloperską konsolę PlayStation, która nie była nigdzie sprzedawana, niż model, który można było kupić w sklepie, choć jak wiadomo na bardzo odległym z naszej perspektywy terenie. Z racji swojej egzotyczności jest to również jeden z najbardziej tajemniczych modeli PlayStation o którym nie znajdziemy w Internecie zbyt wielu informacji. Do powyższych danych opisujących jej początki udało mi się dotrzeć dopiero po przewertowaniu ogłoszeń prasowych japońskiego oddziału SCEI z tamtego okresu.Zostawmy jednak już historię i przejdźmy do samej konsoli. Znakiem szczególnym PlayStation Video CD poza multimedialnymi możliwościami jest przede wszystkim charakterystyczna biała, a właściwie jasnoszara kolorystyka obudowy z pomarańczowym napisem Video CD w jej rogu, która sprawia, że konsola ta nabiera szczególnej wartości kolekcjonerskiej. Niestety nie posiadam swojego egzemplarza konsoli, ale na potrzeby tego wpisu udało mi się uzyskać dostęp do jej zdjęć, które za zgodą ich autora mam przyjemność tutaj zamieścić. Jak widać po zdjęciach, konsola w zasadzie poza kolorem obudowy, wspomnianym napisem Video CD oraz dodatkowym symbolem tego formatu – Compact Disc Digital Video znajdującym się z lewej strony nie różni się niczym od europejskiego modelu SCPH-1002. Podobnie jak i ten model posiada na przyciskach angielskie napisy, zamiast symboli, wyprowadzone dodatkowo z tyłu wyjście kompozytowe, a także charakterystyczny dla tego modelu układ lasera, którego soczewka znajduje się na godzinie jedenastej, a nie jak w nowszych modelach na godzinie trzeciej. Obudowa konsoli na żywo musi robić niesamowite wrażenie, choć warto odnotować, że z racji jasnego zabarwienia jest bardziej podatna na żółknięcie niż zwykły szarak.PlayStation Video CD została zapakowana w bardzo ładne pudełko, przypominające trochę to znane nam z modelu SCPH-5502. Poza konsolą znalazło się w nim miejsce dla niezbędnego okablowania służącego do podpięcia konsoli do TV oraz źródła zasilania, instrukcji, a także pada. Tutaj warto zaznaczyć, że choć na poniższych zdjęciach widoczny jest biały pad, to mam pewne wątpliwości czy właśnie taki kontroler znajdował się oryginalnie w opakowaniu konsoli. Wydaje mi się, że był on dokupowany osobno, gdyż na większości zdjęć konsoli widać jednak zwykły szary kontroler. Instrukcja jak i pudełko zawiera sporo informacji w języku angielskim, zapewne za sprawą statusu tego języka, zwłaszcza w Hong Kongu, który jak wspominałem był dzierżawiony wówczas przez Brytyjczyków. W porównaniu do pierwszego europejskiego modelu konsoli, PlayStation Video CD została wyposażona w nie kafelkowany, ale kolorowy bios, znany nam z nowszych modeli szaraka począwszy od SCPH-7002. W menu konsoli ponownie spotkamy się z językiem angielskim, a można w nim, jak w każdym innym modelu szaraka, uzyskać dostęp do odtwarzacza CD oraz menadżera karty pamięci. Nie ma osobnego menu przeznaczonego dla odtwarzacza filmów VCD, dlatego też do nawigacji trzeba było wykorzystać standardowe menu odtwarzania muzyki. Tutaj warto dodać, że konsola Sony wspierała unowocześniony standard Video CD 2.0, wprowadzony do obiegu w 1995 roku, który dodawał m.in. możliwość interaktywnej kontroli odtwarzania (PBC) oraz poprawiał jakość odtwarzanej muzyki (bitrate 384 kbps). Możliwości zarządzania odtwarzanym plikiem wideo zostały jednak ograniczone do podstawowych funkcji. Za odtwarzanie plików zapisanych w formacie VCD odpowiadał w konsoli dodatkowy układ zintegrowany z płytą główną, która gabarytowo przypominała tę znaną z modelu SCPH-1002.Płyta główna PlayStation Video CDWedług niektórych źródeł PlayStation Video CD sprzedano w liczbie około 10 000 tysięcy egzemplarzy choć nigdzie nie znalazłem oficjalnego potwierdzenia tych danych. Liczba ta wydaje się zawyżona, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt jak ciężko tę konsolę zdobyć. Bez wątpienia jest to jeden z najrzadszych modeli PlayStation i choć za sprawą odpowiedniego adaptera możliwe jest odtwarzanie filmów VCD na zwykłej konsoli, to i tak jest to łakomy kąsek dla każdego kolekcjonera, przede wszystkim ze względu na swoją unikatową kolorystykę.