Jakość obrazu w przypadku pierwszego PlayStation zależy w dużej mierze od dwóch czynników, a mianowicie od telewizora do którego zdecydujemy się podpiąć konsolę oraz od okablowania. W przypadku tego pierwszego zwykle mówimy o wyborze pomiędzy przechodzącym już do historii telewizorem CRT, a jego następcą w postaci telewizora LCD. Który z nich jest lepszy? Oczywiście ten pierwszy bo to właśnie z myślą o telewizorach CRT tworzone było pierwsze PlayStation i to właśnie na nich gry z „szaraka” wyglądają najlepiej (no chyba, że dysponujemy jakimś specjalistycznym monitorem). Problem w tym, że nie każdy może sobie pozwolić na taki telewizor jedynie do retro konsol, który z racji gabarytów wymaga dość sporo miejsca i rzadko stanowi ozdobę danego pomieszczenia. W związku z tym wielu graczy do gry zarówno na starych jak i nowych konsolach wybiera telewizor LCD, który pod tym względem jest po prostu bardziej uniwersalny. W przypadku PSXa być może nie radzi on sobie tak dobrze jak telewizor CRT, ale przy dobrym doborze okablowania na pewno nie odstrasza. Wybór ten jest kluczowy dla komfortu rozgrywki, dlatego warto wiedzieć jaki kabel oferuje jaką jakość i który najlepiej wybrać.Tych w przypadku PlayStation jest cała masa o czym już pisałem na Strefie. Przypomnijmy, że w zasadzie można je podzielić na cztery rodzaje – kabel antenowy, Composite, S-Video oraz SCART RGB. O tym pierwszym można już na starcie zapomnieć, gdyż zarówno w przypadku telewizorów CRT jak i LCD oferuje on zdecydowanie najgorszą jakość obrazu. Na placu boju pozostają zatem trzy kable i trzy różne standardy wyświetlania obrazu, z których oczywiście najlepszy to kabel SCART RGB, o którym również mogliście już przeczytać na Strefie i to dwukrotnie tutaj i tutaj. Niemniej warto przyjrzeć się im wszystkim tak aby dostrzec różnice w jakości obrazu jakie oferują. Najlepiej obrazuje je poniższa galeria przedstawiająca porównawcze zdjęcia z gry Tekken 3 uruchomionej na konsoli podłączonej do telewizora kablem Composite, S-Video oraz SCART RGB. Zdjęcia zostały zrobione bezpośrednio z telewizora – ich jakość może nie powala, ale w miarę obiektywnie pokazują one różnice między tymi standardami. Jak widać istnieje ogromna różnica w jakości pomiędzy kablem Composite, a pozostałymi kablami w postaci S-Video oraz RGB. Kabel Composite jak wiemy był nominalnie dołączany do konsoli i przez wielu uważany jest w zasadzie za „ten jedyny”, jednak na tle konkurencji odznacza się on zdecydowanie najgorszą jakością przesyłanego obrazu. Przede wszystkim przejawia się to w licznych zakłóceniach, które możemy zaobserwować na skraju i we wnętrzu różnych tekstur. Widać to doskonale na powyższych zdjęciach, zwłaszcza we wnętrzu napisów gdzie zamiast wypełnienia w jednym kolorze mamy tak jakby dodatkowe cienie, które co gorsza „pływają”. Wpływa to negatywnie również na ostrość obrazu który jest rozmyty, a także paletę kolorów, która wydaje się mało dynamiczna i matowa. Na żywo bardzo to rozprasza i na pewno nie sprzyja rozgrywce na telewizorze LCD. Na filmiku ciężko to dobrze uchwycić z racji tego, że obraz jest zgrywany nie bezpośrednio z TV, ale poprzez nagrywarkę i dodatkowo jest on kompresowany przez YT, ale chociaż poglądowo wygląda to w rzeczywistości mniej więcej tak.Zdecydowanie lepiej sprawa wygląda w przypadku kabla S-Video, co zresztą widać na zdjęciach i tutaj muszę go niejako zrehabilitować, gdyż w poprzedniej wersji tego wpisu wspomniałem, że również i on generuje podobne zakłócenia. Jest to nieprawdą, a moje zdanie podyktowane było po prostu kiepską podróbką kabla S-Video, którą zamówiłem na ebayu. Tak się składa, że udało mi się kupić oryginalny kabel S-Video od Sony i mogę już bez żadnych wątpliwości stwierdzić, że jest to opcja warta rozważenia, która nieznacznie ustępuje kablowi SCART RGB. Przede wszystkim w przypadku tego kabla nie ma mowy o wspomnianych zakłóceniach. Obraz jest zdecydowanie ostrzejszy, a paleta kolorów żywsza. Już mnie nie dziwi dlaczego w Japonii był to wiodący standard. Tutaj należy tylko uważać na jeden element, a mianowicie należy sprawdzić czy gniazdo SCART w naszym telewizorze obsługuje format S-Video. Czasami niestety nie i wówczas obraz prawdopodobnie będzie wyświetlany w czarno-białych barwach. Ponownie filmik być może nie odda tego w 100% z racji wspomnianych czynników, ale na pewno widać na nim zdecydowanie lepszą jakość tego kabla w porównaniu do Composite. Mogę śmiało powiedzieć, że na żywo wygląda to jeszcze lepiej.Na koniec pozostaje napisać jeszcze parę słów o wspominanym kablu RGB, który oferuje najlepszą jakość obrazu. Różnica pomiędzy nim, a kablem S-Video nie jest jednak tak duża jak uprzednio myślałem. Sprowadza się ona w dużej mierze do jednego elementu, a mianowicie w przypadku kabla S-Video mamy wrażenie jakby każdy piksel tworzący obraz był aż nadto wyraźny co podkreśla czasami negatywnie mankamenty ówczesnej grafiki 3D i sprawia, że niektóre tekstury wyglądają aż za bardzo kanciasto tworząc np. na brzegach tzw. „schodki” i podkreślając to co niekoniecznie tego wymaga. W przypadku kabla RGB nie mamy z tym aż tak do czynienia przez co ówczesna pikselowatość jest niejako maskowana. Ponadto także paleta kolorów w przypadku kabla SCART jest tak jakby żywsza i przyjemniejsza w odbiorze. Widać to w galerii na samej górze choć jak sami pewnie zauważyliście trzeba się dobrze wpatrzeć. Na filmiku wygląda to jeszcze lepiej tylko, że od razu zaznaczam, że oprócz wspominanych już czynników na jego jakość ma również wpływ wykorzystanie scalera obrazu, który musiałem użyć do jego nagrania.Reasumując, jeżeli porównujemy jakość obrazu w przypadku pierwszego PlayStation to najlepszą uzyskamy przy pomocy kabla SCART RGB, któremu nieznacznie ustępuje kabel S-Video. Za tymi dwoma już zdecydowanie w tyle jest kabel Composite, a o kablu antenowym można raczej zapomnieć. Jakość jaką oferują poszczególne kable na ekranie telewizora LCD obrazują powyższe zdjęcia i filmiki.
