Bios w różnych modelach PlayStation

Swego czasu na blogu opisywałem różne rodzaje laserów jakie montowano w PlayStation. To jednak nie jedyny element, który odróżnia poszczególne modele PSXa od innych. Różnic jest wbrew pozorom dużo więcej, dlatego też postanowiłem do nich wrócić skupiając się w tym wpisie na biosie konsoli. Chyba nie muszę nikomu opisywać jak wygląda bios w różnych modelach PlayStation. Założę się, że każdy kto miał styczność z tą konsolą ma ten obraz wryty w pamięci na trwałe. Zresztą nie tylko obraz, ale i dźwięk jaki można usłyszeć podczas ładowania nośnika z grą. Dźwięk, który od razu przywołuje masę wspomnień. Moment ładowania gry w PSX to jeden z najbardziej napiętych (jeśli można to tak ująć) momentów podczas korzystania z konsoli. Otóż to w tym momencie bardzo często porysowane gry potrafią się zawiesić i nie zostać odczytane przez laser. Pomyślne przejście tego etapu w większości przypadków gwarantuje, że nasza gra jest sprawna. Myślę, że prawie każdy ma w pamięci siebie czekającego z zaciśniętymi zębami przed ekranem TV z nadzieją, na pomyślne załadowanie kupionej gry.

Wróćmy jednak do samych biosów. Otóż praktycznie każdy główny model PlayStation poczynając od pierwszego PlayStation SCPH-1002, a skończywszy na PS one SCPH-102 posiada inny, teoretycznie zaktualizowany bios.

Co nam to mówi? Zapewne niewiele bo tak naprawdę różnice pomiędzy poszczególnymi biosami sprowadzają się głównie do warstwy wizualnej, choć są pewne wyjątki. Wróćmy jednak do samych różnic, zaczynając od pierwszego obrazu jaki pojawia się nam po uruchomieniu konsoli i to obojętne czy z grą czy też bez niej, a chodzi oczywiście o obraz przedstawiający logo Sony Computer Entertainment.

Od razu zaznaczam, że różnice w kolorach wynikają raczej ze słabej jakości urządzenia, które wykorzystałem do zrobienia screenów z konsoli. Nawet nie wyobrażacie sobie ile mnie to kosztowało wysiłku i czasu. Nie patrząc zatem na kolory, jakie widać różnice na pierwszym obrazie jaki generuje nam bios konsoli w poszczególnych modelach PlayStation? Wyraźnie widać, że w pierwszych modelach, a więc SCPH-1002, SCPH-5502 i SCPH-5552 symbol SCE, a więc owy pomarańczowy romb ma równe boki, podczas gdy od modelu SCPH-7002 w górę proporcje boków uległy wydłużeniu tworząc figurę przypominającą latawiec. Ponadto w pierwszych modelach można zaobserwować, że znaczek TM (trademark) znajduje się właśnie przy tej figurze, podczas gdy w dwóch kolejnych już przy napisie „Computer Entertainment”. Tutaj wyjątkiem jest jedynie ostatni obraz z PS one gdzie zamiast znaku TM pojawia się symbol ® (registered trademark).

Przejdźmy teraz do kolejnego obrazu, którego część generuje bios, a część pewnie jakaś ścieżka zapisana na płycie z grą, a chodzi o czarny ekran z logo PlayStation, który zna chyba każdy. Tutaj też różnica w kolorach jest nieistotna.

Jak widać w tym konkretnym przypadku różnić praktycznie nie ma. Wyjątkiem jest jedynie obraz wyświetlany przez PS one, na którym obok napisu PlayStation pojawia się symbol ®  zamiast TM. Oba omawiane dotychczas obrazy można zobaczyć również w akcji na poniższych filmikach, nagranych specjalnie z tej okazji przeze mnie.

Filmiki prezentujące wygląd boot screen począwszy od modelu SCPH-1002 a skończywszy na SCPH-9002

Największe różnice w przypadku biosu pojawiają się w menu systemowym, w którym możemy uzyskać dostęp do menadżera kart pamięci lub odtwarzacza CD, a które prezentują poniższe screeny.

Jak widać pierwsze modele PlayStation począwszy od SCPH-1002 aż do SCPH-5552 posiadają „kafalkowe” tło na którym wyświetlane są kwadratowe miniatury po kliknięciu pozwalające uzyskać dostęp do menadżera kart pamięci oraz odtwarzacza CD. Zaczynając od modelu SCPH-7002, a skończywszy na SCPH-9002 Sony zdecydowało się kompletnie zmienić wygląd tego Menu zastępując „kafelki” praktycznie jednolitym tłem oraz pozbywając się graficznych miniatur na rzecz napisów „Memory Card” i „CD Player”. Wreszcie w przypadku PS one można powiedzieć wrócono do początków i przywrócono kafelki, choć jednocześnie zmieniono grafiki przedstawiające kartę pamięci oraz odtwarzacz CD, dodając również odpowiednie im podpisy.

Teraz pora przyszła na to aby zajrzeć do tego co kryją menadżer kart pamięci oraz odtwarzacz CD. Tym razem skupię się jedynie na różnicach pomiędzy poszczególnymi, wyróżniającymi się biosami. Nie ma sensu zamieszczać screenów np. z każdego modelu SCPH-1002, SCPH-5502 i SCPH-5552 ponieważ byłyby po prostu takie same. W tym przypadku skupię się zatem na biosach 2.0/3.0, 4.1 oraz 4.4.

Zacznijmy od tego pierwszego. Jak widać na poniższych screenach oraz filmiku menadżer kart pamięci w biosie 2.0/3.0 pokazuje w kafelkowy sposób zawartość karty pamięci. Zapisy są przedstawione za pomocą ikonek, charakterystycznych dla konkretnej gry. Jeżeli chodzi o opcje dostępne w tym menadżerze to pozwalają one na kopiowanie pojedynczych zapisów z jednej karty do drugiej, przeniesienie całej jej zawartości oraz usunięcie pojedynczych zapisów. Natomiast odtwarzacz CD oferuje wszystko to co jest niezbędne do odtwarzania muzyki. Jego menu jest dość czytelne. Oprócz podstawowych opcji typu play czy pause odtwarzacz oferuje 5 opcji odpowiedzialnych za sposób w jaki odtwarzana jest muzyka – Dome, Hall, Church, Studio oraz Direct. Jakie są między nimi różnice można posłuchać na filmiku.

Menadżer kart pamięci dostępny w modelach od SCPH-1002 do SCPH-5552.

Odtwarzacz CD dostępny w modelach od SCPH-1002 do SCPH-5552.

Filmik pokazujący jak to wszystko prezentuje się w akcji.

Drugi bios, a więc 4.1 ze zmienionym interfejsem (zrezygnowano z kafelkowego tła) pozwala w przypadku kart pamięci na te same operacje co poprzednik. Jedyna różnica to graficzna oprawa całości. Większe zmiany natomiast zaszły w przypadku odtwarzacza CD. Podstawowe opcje zostały oczywiście niezmienione, ale zrezygnowano z owych 5 formatów odtwarzania muzyki. Ponadto odtwarzacz został wyposażony w dodatkowe wizualizacje do których uzyskujemy odstęp wciskając Select podczas odtwarzania muzyki, a które dostosowują się rytmu odtwarzanego utworu. Można je dowolnie zmieniać wybierając spośród kilkunastu różnych rodzajów, a także modyfikować ich zabarwienie. Najlepiej widać to na filmiku.

Menadżer kart pamięci dostępny w modelach od SCPH-7002 do SCPH-9002.

Odtwarzacz CD dostępny w modelach od SCPH-7002 do SCPH-9002.

Filmik pokazujący jak to wszystko prezentuje się w akcji.

No i na koniec został nam wygląd obu opcji w PS one. Tak jak wspominałem wcześniej, w przypadku tego modelu zdecydowano się powrócić do kafelkowego tła. Całość podobnie jak menu główne, jedynie nieznacznie różni się od pierwszych modeli konsoli. W zasadzie różnice widać jedynie w menadżerze kart pamięci gdzie np. ikonki opcji zastąpiono samymi napisami. Odtwarzacz CD wygląda identycznie jak swój odpowiednik z pierwszych modeli, a więc powrócono do 5 sposób odtwarzania dźwięku. Na szczęście nie zrezygnowano za to z wspomnianych wizualizacji, które pojawiły się dopiero od modelu SCPH-7002 i są obecne również w PS one.

Menadżer kart pamięci dostępny w modelu SCPH-102.

Odtwarzacz CD dostępny w modelu SCPH-102.

Filmik pokazujący jak to wszystko prezentuje się w akcji